ز چشم مست او مســــــتم که خندان میروم امشب

به سیر عــــــارض ماهش نمـایـــان میروم امشب

فکنده تا کمـــــر مـــــویش، فشانده عطر گیسویش

بسان زلف خــــــوشبویش پریشــان میروم امشب

لب خاموش او گیــــــرم، تن مــــــدهوش او گیرم

کنار دوش او گیــــــرم کــــــه پنهان میروم امشب

برم دستی در آن گیســــو رهـــــانم هر گره از مو

ببوســـــم آن گــــل خوشرو، گلستان میروم امشب

سخن گویم که با چشمش نمی ترسم من از خشمش

ز خـــــوشحالی سرشک آید بمژگان میروم امشب

بگــــــویم آنچـــــه در هجـرش کشیدم درد تنهائی

بـــــــه دامن میکشم اشکـم به دامان میروم امشب

دگــر امشب نه دلخـونم که از وصلش {همایونم}

شراب عشق می نــــــوشم خرامان میروم امشب